Հայ-ռուսական պատերազմի նոր փուլը
ՀասարակությունLragir.am-ը գրում է.
«Արցախի դեմ Ադրբեջանի ագրեսիա», «Արցախի դեմ թուրք-ադրբեջանական սանձազերծած պատերազմ», «թուրք-ադրբեջանական այս կամ այն»՝ 2020-ի սեպտեմբերի 27-ից մեկ տարի անց հայկական մեդիա-քաղաքական շրջանակների գերակշիռ մասի բառապաշարում դեռ խնամքով բացակայում է Ռուսաստանը, չնայած այս մեկ տարում ՌԴ առաջին դեմքերի, պաշտոնական եւ կիսապաշտոնական հնարավոր ու անհնար ամենատարբեր շրջանակների խոստովանություններին ու բացահայտումներին՝ իր պրոքսի թուրքերի հետ պատերազմի նախաձեռնման եւ «հետպատերազմյա կարգավորման» վերաբերյալ։ Ղարաբաղը Ադրբեջանի տարածք է, եռակողմ հայտարարությունը պետք է անվերապահ կատարվի, Ղարաբաղի հարցը լուծված է, կարգավիճակի խնդիր չկա՝ ռուսական այս եւ նման այլ պնդումները պարզվում է ոչինչ են հայկական այս շրջանակների համար։
Երեկ ու այսօր առավոտից պատերազմի տարելիցի կապակցությամբ ելույթներում ու գրառումներում շարունակվում է գնահատականների ու մոտեցումների այս ողբերգական պրիմիտիվիզմը։
Հայաստանի դեմ 2020-ի աշնանը պատերազմի տաք փուլը, հաջորդիվ ոչ կանոնավոր պատերազմի լայնածավալ կիրառումը՝ գերիներ, ներխուժումներ, հայկական ինքնության ու քաղաքակրթական ժառանգության ոչնչացման փորձեր, նպատակ ունեն Հայաստանին հարկադրել «խաղաղության դարաշրջանը» կամ Կարս-2-ը՝ ՀՀ լիակատար շրջափակմամբ ու ինքնիշխանության վերացմամբ։ Եռակողմ հայտարարությանը հավատարմության հիմքով կազմավորված խորհրդարանը եւ Փաշինյանի կառավարությունը կոչված են դրա անվերապահ կատարմանը՝ հրաժարվելով հայկական իրավունքներից ու պահանջներից։
Ռուսաստանը եւ Թուրքիան լուծում են իրենց գոյության խնդիրը եւ Հայաստանում կանգ չեն առնելու ոչնչի առաջ։ Իրերն իրենց անուններով կոչելուց, հայկական պահանջներից հրաժարվելն ազատում է հայերի դեմ դարավոր ոճրի հեղինակների ձեռքերը։ Պատասխանատվությունը հստակ է ու հնարավոր չէ քողարկել դրսից նետված նողկալի հեքիաթներով։ Դիմադրությունը սկսում է դրանից՝ քաղաքական հստակ գնահատականներից։